روش های حذف بور از آب کدامند؟

روش‌های شیمیایی حذف بور معمولاً بر اساس واکنش‌های شیمیایی بین مواد شیمیایی و یون‌های بور عمل می‌کنند. این روش‌ها می‌توانند برای حذف غلظت‌های بالای بور از آب مؤثر باشند، اما ممکن است هزینه‌های عملیاتی بالاتری نسبت به روش‌های فیزیکی داشته باشند. در زیر، برخی از روش های حذف بور از آب به صورت شیمیایی را معرفی می‌کنیم:

رسوب‌دهی شیمیایی:

1. در این روش، با افزودن مواد شیمیایی مناسب، یون‌های بور به صورت رسوب جامد رسوب می‌کنند.
2. رسوبات تشکیل شده می‌توانند به روش‌های مختلف مانند فیلتراسیون یا سانتریفیوژ جدا شوند.
3. مواد شیمیایی مورد استفاده در رسوب‌دهی شیمیایی می‌توانند شامل هیدروکسیدهای فلزی، کربنات‌ها یا فسفات‌ها باشند.

اکسیداسیون شیمیایی:

1. در این روش، از اکسیدان‌هایی مانند کلر، پتاسیم پرمنگنات یا هیدروژن پراکسید استفاده می‌شود تا یون‌های بور را به ترکیبات نامحلول تبدیل کنند.
2. ترکیبات حاصل از اکسیداسیون شیمیایی معمولاً به صورت رسوب جامد رسوب می‌کنند.

جذب شیمیایی:

1. در این روش، از مواد جاذب شیمیایی مانند رزین‌های تبادل یونی استفاده می‌شود که به طور انتخابی یون‌های بور را جذب می‌کنند.
2. رزین‌های تبادل یونی می‌توانند به صورت ستون‌های فیلتر استفاده شوند و به طور مؤثری بور را از آب حذف کنند.

تبادل یونی:

1. اگرچه تبادل یونی معمولاً به عنوان یک روش فیزیکی طبقه‌بندی می‌شود، اما در برخی موارد نیز به عنوان یک روش شیمیایی در نظر گرفته می‌شود.
2. در این روش، از رزین‌های تبادل یونی استفاده می‌شود که یون‌های بور را با یون‌های دیگر تبادل می‌کنند.

فرآیندهای غشایی با افزودنی‌های شیمیایی:

1. در برخی موارد، افزودن مواد شیمیایی به آب قبل از فرآیندهای غشایی مانند اسمز معکوس یا اولترافیلتراسیون می‌تواند به بهبود حذف بور کمک کند.
2. این افزودنی‌ها می‌توانند شامل مواد شیمیایی که باعث تشکیل رسوبات یا تغییر خواص شیمیایی آب می‌شوند، باشند.